Πριν πιάσουν οι
μεγάλες βαρυχειμωνιές κι ύστερα από μια θαυμάσια διαμονή στο εξάρι μας,
αποφάσισα να μετακομίσω στον προσωπικό μου χώρο.
Μικρός... μη
φανταστείτε μεγαλεία και άπλες. Αν ήταν σπίτι, δεν θα ήταν παραπάνω απ’ τα
τετραγωνικά μιας γκαρσονιέρας. Ξεκινάω απ’ την αρχή κι ελπίζω να σας έχω συχνά
κοντά μου, για να με βοηθήσετε στο
στήσιμο και τη «διακόσμηση». Έχω προμηθευτεί ήδη τα απαραίτητα, από φίλους που
μοιραστήκανε απλόχερα τις γνώσεις, τις εμπειρίες και τις γνώμες τους. Τα πακετάρισα
όλα, τα κουβάλησα σ’ ένα απάνεμο μέρος και ξεκινάω να γεμίζω τοίχους, πατώματα
και παράθυρα. Πάντα με τη δική σας συμβολή (και συμβουλή), αφού τα καλύτερα
γίνονται μέσα από συλλογική δουλειά & παρεϊστικη διάθεση.
Λοιπόν, βρήκα ένα «ΑΠΑΓΚΙΟ»
μέρος στη διεύθυνση: http://www.toapagio.blogspot.gr/
Σας ευχαριστώ απ’ την καρδιά
μου για την παρουσία σας, στη ζωή μου πρώτα απ’ όλα, αλλά και
στο ΕΞΙ κατ’ επέκταση. Περιμένω
να σας τρατάρω θετική διάθεση, αισιοδοξία, προβληματισμούς και ότι άλλο μου
βρίσκεται διαθέσιμο. Μακάρι να μπορούσα να σας κεράσω -στην κυριολεξία- ένα
καλωσόρισμα, απ’ αυτά που προσφέρουν στην πατρίδα μου. Επιφυλάσσομαι...
Κλείνοντας αυτόν τον κύκλο
ζωής στο ΕΞΙ, θάθελα να ευχαριστήσω τις γλυκές συγκατοίκους μου, για την παρέα
και όλα όσα μοιράστηκαν μαζί μου, για ένα χρόνο τώρα. Εννοείται ότι θα συνεχίσω
να σας παρακολουθώ και να σχολιάζω.
Καλό φθινόπωρο, να’στε
καλά και εις το επανιδείν...
